قربانعلی ارزگانی(حاجی ارزگانی)

زندگینامه حاجی ارزگانی؛ فرمانده جهادی و فعال سیاسی
قربان علی ارزگانی معروف به«حاجی ارزگانی»، فرزند میرزا محمد عیسی در سال ۱۳۳۷ش / ۱۹۵۸م ، در قریه باغچار از توابع ولسوالی ارزگان خاص ولایت ارزگان به دنیا آمد. او از پای یکی زرک ، طایفه قلندر و طایفه هزاره دای چوپان ارزگان قدیم است.
پدرش کارمند دولتی بود و به خاطر شغلش در سال ۱۳۴۳ ش به هلمند منتقل شد و قربان علی نیز همراه پدر و سایر اعضای خانواده به این ولایت مهاجرت کرد. او تحصیلات ابتدایی را در همان جا گذراند و در جوزای سال ۱۳۵۷ ش از صنف دوازدهم لیسه مسلکی زراعت هلمند فارغ شد. در سال ۱۳۹۳ ش در رشته علوم سیاسی از مؤسسه تحصیلات عالی ناصر خسرو نیلی لیسانس گرفت. وی علاوه بر فارسی به زبان پشتو نیز مسلط است ارزگانی .(۱۳۹۶
ارزگانی در زمستان سال ۱۳۵۹ ش به ایران مهاجرت کرد و فعالیتهای سیاسی و جهادی خود را با سازمان روحانیت و جوان افغانستان (رجا) آغاز کرد (عبدلی رحیمی (۲۷۲). ارزگانی در سال ۱۳۶۱ ش از زمانی که احزاب و سازمانهای سازمان رجا اسلام مکتب توحید فداییان اسلام، جنبش اسلامی و فداییان امت مسلمان افغانستان با هم متحد شدند و ائتلاف جبهه متحد انقلاب اسلامی افغانستان را تشکیل دادند تا اواخر سال ۱۳۶۴ ش در بخش فرهنگی در دفتر مرکزی این جبهه در تهران انجام وظیفه می کرد. همچنین در سال های ۱۳۵۸ تا ۱۳۶۴ ش در ولایات هرات فراه نیمروز و هلمند سفرها و مأموریتهای کاری متعددی داشت.
ارزگانی در اوایل سال ۱۳۶۵ ش به عنوان مسئول و فرمانده عمومی پایگاه سیدالشهدا مربوط جبهه متحد انقلاب اسلامی افغانستان در مرکز ارزگان خاص تعیین شد و تا اواخر سال ۱۳۶۹ ش در همین پایگاه انجام وظیفه کرد. او در این سالها به منظور تبادل تجارب و ایجاد هم سویی بین گروه های جهادی مناطق مرکزی و مناطق دیگر دو بار به مرکز تیرین کوت و ولایت قندهار سفر کرد. همچنین سفرهای متعددی به ولسوالیهای اجرستان، مالستان جاغوری قره باغ و ناهور، حصه اول و دوم بهسود، شینوار غوربند و دره ترکمن، ولسوالی یکه اولنگ و مرکز ولایت بامیان داشت. او در سال های ۱۳۶۸ تا ۱۳۶۹ ش که پشتونها به مناطق هزاره نشین در مرکز ولسوالی ارزگان خاص و قریه جات اطراف آن حمله کرده بودند در مرکز ولسوالی و قریه جات باغچار و سیرو و در بعضی مواقع از کاریز و کندلان تا حسینی و آوپرو نقش فعالی داشت (همان)

ارزگانی با تشکیل حزب وحدت اسلامی افغانستان در سال ۱۳۶۸ ش که خود او نیز در تشکیل آن نقش داشت، در ابتدا به عنوان عضو علی البدل و یک سال بعد به عنوان عضو اصلی شورای مرکزی آن پذیرفته شد. از اوایل سال ۱۳۷۰ ش تا اواخر سال ۱۳۷۲ ش در بخش فرهنگی دفتر مرکزی حزب وحدت در ولایات فراه، نیمروز و هلمند مأموریت هایی انجام داد. همچنین از ماه حمل سال ۱۳۷۳ ش تا ماه سنبله همان سال در غرب کابل در کنار عبدالعلی مزاری حضور داشت و از نزدیک شاهد وقایع و حوادث بود (همان)
ارزگانی علاوه بر ریاست شورای ولایتی حزب وحدت اسلامی افغانستان در ولایت هلمند از سال ۱۳۷۳ تا ۱۳۷۹ ش، در سال های ۱۳۷۷ تا ۱۳۷۹ ش مسئول دفتر سیاسی نمایندگی حزب وحدت اسلامی افغانستان در شهر قم نیز بود. در عین حال مأموریت هایی از جانب حزب در ولایات قندهار، فراه، نیمروز و همچنین کشور پاکستان انجام داد. در ضمن اینکه در آن وضعیت حساس به منظور حفظ ارتباط با مرکزیت حزب و انتقال پیام های جدید و اجرایی کردن آن در حوزه مأموریت بین شهر لشکرگاه تا مرکز حزب در بامیان نیز رفت و آمدهایی داشت (همان)
حاجی ارزگانی در سال ۱۳۸۳ ش با کسب ۱۰ هزار رأی به عنوان نفر دوم وارد شورای ولایتی هلمند شد موجانی و همکاران ۱۳۹۴ (۳۳۴) و از سال ۱۳۸۴ تا سال ۱۳۸۸ ش معاون شورای ولایتی هلمند بود. همچنین بین سالهای ۱۳۸۳ تا ۱۳۸۸ ش سه سال معاون و چهار سال رئیس شورای شیعیان ولایت هلمند بود (همان)
ارزگانی در حمل سال ۱۳۸۹ ش به عنوان والی دای کندی تعیین شد و تا ثور سال ۱۳۹۲ ش در این منصب ایفای وظیفه کرد. او دستاوردهای دوران فعالیتش به عنوان والی -دای کندی را در کتابی به نام دای کندی بین سالهای ۱۳۸۹ تا ۱۳۹۰ و ۱۳۹۱ ش که در کابل چاپ شده به طور مشروح آورده است (همان). ارزگانی جزء انجمن والیان افغانستان و مؤسس و صاحب امتیاز لیسه خصوصی استقلال در ولایت هلمند است.

فعالیت ها و خدمات:
برخی دیگر از فعالیتهای فرهنگی سیاسی و اجتماعی و پستهای او عبارت اند از:
۱. شرکت در لویه جرگه های اضطراری لویه جرگه قانون اساسی، لویه جرگه ملی مشورتی صلحلویه جرگه عنعنوی سالهای ۱۳۹۰ و ۱۳۹۲ ش.
۲. سفر رسمی به دعوت وزارت خارجه بریتانیا به آن کشور برای ارتقای ظرفیت شورای ولایتی هلمند و بحث و تبادل نظر درباره نقش مؤثر نیروهای بریتانیایی در جهت تقویت نهادهای امنیتی افغانستان و مبارزه مشترک با تروریسم در ولایت هلمند؛
۳. سفر رسمی و کاری به کشور فلیپین به منظور آموزش برنامه های تطبیقی پالیسی تقویت و حمایت از ادارات محلی در افغانستان (همان).
۴. مشاور سیاسی محمد محقق در دولت انتقالی و نیز مسئول ستاد انتخاباتی محمد محقق در انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۳۸۳ ش موجانی صدقی راهدار حسین زاده علیزاده ارغون چینار و یارقین (۳۳۴:۱۳۹۴).

او تا کنون تقدیر نامه هایی از جانب مقامات دولتی شخصیت های سیاسی نهادهای اجتماعی و مدنی برخی وزارت خانه ها، ولسی جرگه، نماینده خاص سازمان ملل متحد در افغانستان و سایر مؤسسات ملی و بین المللی دریافت کرده است. وی فعلاً مصروفیت و وظیفه رسمی و دولتی ندارد و اداره لیسه خصوصی استقلال ولایت هلمند را به عهده دارد، ارزگانی (۱۳۹۶). منبع: دانشنامه هزاره، ج۱، ص494-496/ محسن شریفی

 

سلمان علی ارزگانی

زندگینامه سلمانعلی ارزگانی(۱۳۴۰ ش)؛ خطاط و هنرمند چیره دست کشور
استاد سلمان علی ارزگانی فرزند میرزا محمد عیسی متولد سال ۱۳۴۰ ش / ۱۹۶۱ م در قریه باغچار ولسوالی ارزگان خاص است. پدرش کارمند دولت بود ارزگانی شش ساله بود که به خاطر اشتغال اداری پدرش در هلمند به همراه خانواده به این ولایت مهاجرت کرد. او مکتب و لیسه را در همان ولایت به اتمام رساند ارزگانی (۱۳۹۶).

استاد سلمانعلی ارزگانی  هنرمند و خوشنویس چیره دست و نامدار  کشور ما افغانستان در سن شش سالکی از زادگاه اصلی اش یعنی ارزگان خاص به ولایت هلمند جابجا شد و تحصیلات ابتدایی را تا مقطع دیپلم در همان جا به پایان رسانیده و در سال ۱۳۵۹ جز شش نفر از شاگردان ممتاز در سطح افغانستان برای تحصیلات عالی به دریافت بورسیه نایل گردید. اما به دلایل نامعلوم از اعزام به خارج از کشور بازماند. و به ناچار در سال ۱۳۶۰ به ایران مهاجرت کرد٬ با توجه به علاقمندی که با هنر خوشنویسی داشت، دوره های آموزشی پنج ساله خوشنویسی را در طی یک و نیم سال به پایان رسانیده و در سال ۱۳۶۴ موفق به اخذ درجه ممتاز در  بخش های از خوشنویسی«نستعلیق و شکسته نستعلیق» از انجمن خوشنویسان ایران شد. در سال ۱۳۷۸ در رشته گرافیک هنرهای زیبا دانشگاه آزاد اسلامی ایران موفق به پایان دوره لیسانس شد.

درمیانه سال ۱۳۷۹ به پاکستان هجرت کرد و به مدت سه سال مشغول تدریس هنرهای تجسمی (خوشنویسی٬ نقاشی و طراحی) در مراکز فرهنگی بود و در عین حال مضامین (تاریخ٬ جغرافیا وفارسی دری) را در مکاتب مخصوص مهاجرین افغانستانی مقیم کویته نیز تدریس می کرد.
در سال ۱۳۸۴ به حیث رییس دفتر کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان در ولایت تازه تاسیس دایکندی موظف شد و در سال۱۳۸۸ به سمت رییس نشرات کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان در کابل به مدت دوسال ایفای وظیفه نمود.
در اوایل سال ۱۳۹۰ برگشته و به کار اصلی خودش در زمینه خوشنویسی و تا سال ۱۳۹۴ به حیث مسوول انجمن خوشنویسان افغانستان کار کرد. فعالیت های فرهنگی و هنری: تآسیس انجمن خوشنویسان معاصر افغانستان در دنیای هجرت با اشتراک تعدادی از خوشنویسان مهاجر٬ سال ۱۳۶۷ در تهران. ۱۵سال تدریس خوشنویسی در مراکز فرهنگی و هنری ایران و تربیت ده ها هنرجو. عضویت در فرهنگسراهای ارسباران و خاوران تهران. همکاری با نشریات متعدد و کار در زمینه فرهنگ و هنر دوره جهاد و مقاومت مردم افغانستان. عضویت در شورای نویسندگان مجلات (شمع آوارگان و ارشاد) کویته پاکستان و عضویت شورای نویسندگان مجله (حقوق بشر و ادبیات معاصر) در کابل. 

خلق صدها قطعه اثر در زمینه های خوشنویسی٬ نقاشی٬ کایکاتور و طراحی گرافیک.
برپایی ۱۴ نمایشگاه انفرادی و شرکت در۲۰ نمایشگاه خوشنویسی گروهی در داخل و خارج از کشور.
کتابت دیوان اشعار مرحوم دبستانی (شامل ۱۵۰ صفحه) در ایران.
عضویت در هیات داوری رقابتهای متعدد هنری در زمینه ی خوشنویسی و نقاشی در داخل و خارج از کشور
دریافت تندیس«هنرمند برتر» از سوی وزارت اطلاعات و فرهنگ در سال ۱۳۹۵
دریافت مدال عالی دولتی از سوی رییس جمهور به خاطر کار کرد در زمینه خوشنویسی در سال 1396.
او بعد از موفقیت در کانکور سال ۱۳۵۸ ش وارد دانشگاه کابل شد، اما به دلیل تغییر اوضاع سیاسی کشور که پس از کودتای ۷ ثور ۱۳۵۷ رخ داده بود دانشگاه را نیمه تمام گذاشت و در سال ۱۳۶۰ ش به ایران مهاجرت کرد. ارزگانی به خاطر علاقه ای که به خطاطی داشت در سال ۱۳۶۰ ش وارد انجمن خوش نویسان ایران شد و از استادانی چون غلام حسین امیرخانی کیخسرو خروش، یدالله کابلی و محمد حیدری نگارش خطوط نستعلیق و شکسته نستعلیق را فرا گرفت. در سال ۱۳۶۴ ش از آن انجمن در رشته خوش نویسی درجه ممتاز گرفت. پس از آن دوره فوق ممتازی را نیز سپری کرد اصیل یوسفی، ۱۳۸۴: ۳۹۹ و ۴۰۰).
در سال ۱۳۷۸ ش در رشته گرافیک دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران لیسانس گرفت اصیل یوسفی ۱۳۸۴: ۳۹۹ و ۴۰۰) ارزگانی در میانه سال ۱۳۷۹ ش به پاکستان مهاجرت کرد و به مدت سه سال مشغول تدریس هنرهای زیبا خوش نویسی، نقاشی و طراحی در مراکز فرهنگی کویته بود. مضامین تاریخ، جغرافیه و فارسی دری را نیز در مکاتب مخصوص مهاجران افغان مقیم کویته تدریس میکرد ارزگانی (۱۳۹۶). او در سال ۱۳۸۴ ش به ریاست دفتر کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان در ولایت تازه تأسیس دایکندی منصوب شد. از سال ۱۳۸۸ ش به مدت دو سال به حیث رئیس نشرات کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان در کابل ایفای وظیفه کرد (همان)
ارزگانی در اوایل سال ۱۳۹۰ ش بعد از انجام فعالیتهای متفرقه به کار اصلی خودش یعنی خوش نویسی بازگشت. او از سال ۱۳۹۴ ش به حیث مسئول انجمن خوش نویسان افغانستان فعالیت کرد ارزگانی (۱۳۹۶). از نظر ارزگانی بهترین اثرش ترسیم چهره عبدالعلی مزاری دبیر کل حزب وحدت اسلامی افغانستان در سال ۱۳۷۲ ش است. این تابلو برگرفته از شعر محمد حسن حسین زاده متولد ۱۳۴۱ ش) است و ترکیبی است از طراحی و سیاه مشق نستعلیق ارزگانی (۱۳۹۳) سبک و تخصص اصلی ارزگانی در خوش نویسی نستعلیق و شکسته نستعلیق است ارزگانی (۱۳۷۶ (۱۹).

فعالیت های:
از جمله فعالیتهای فرهنگی و هنری ارزگانی میتوان به اینها اشاره کرد:
۱. تأسیس انجمن خوش نویسان معاصر افغانستان در دنیای مهاجرت با مشارکت تعدادی از خوش نویسان مهاجر سال ۱۳۶۷ ش در تهران.
۲. همکاری با نشریات فرهنگی مهاجران افغانستان در ایران و کار در زمینه فرهنگ و هنر در دوره جنگ داخلی در افغانستان .
3. عضویت در شورای نویسندگان مجلات شمع آوارگان و ارشاد کویته پاکستان و عضویت شورای نویسندگان مجله های حقوق بشر و ادبیات معاصر افغانستان
۴. ایجاد صدها قطعه اثر در زمینه خوش نویسی نقاشی کاریکاتور و طراحی گرافیک
۵ برپایی چهارده نمایشگاه انفرادی و شرکت در ۱۰ نمایشگاه خوش نویسی گروهی در داخل و خارج از کشور؛ ۶ کتابت دیوان اشعار دبستانی شامل ۱۵۰ صفحه در ایران ۷ عضویت در هیئت داوری رقابتهای متعدد هنری در زمینه خوش نویسی و نقاشی ارزگانی (۱۳۹۶)
از جمله آثار چاپ شده ارزگانی در زمینه خوش نویسی میتوان به کتاب ملک دل منتخب آثار خوش نویسی آرشیف ملی از خوش نویسان گذشته افغانستان اشاره کرد. او به همراه علی بابا اورنگ و عبدالرشید عثمان کتاب بوی بهار مجموعه آثار خوش نویسان معاصر افغانستان را چاپ کرده است خبرگزاری فارس، (۱۳۹۳). مبنع: دانشنامه هزاره، ج۱، ص۴۹۳-۴۹۴/ محسن شریفی

آثر ماندگار مرحوم استاد سلمانعلی ارزگانی(تصویر شهید مزاری)

استاد سلمانعلی مزاری در مصاحبه با شفقنا افغانستان در باره این تصویر سازی هنرمندانه می گوید: در میان تمامی آثارم٬ یکی از آنها را بسیار دوست دارم٬ آن اثر را در میانه ی سال ۱۳۷۲ کار کردم که ترکیبی از طراحی گرافیک و سبک خوشنویسی سیاه مشق نستعلیق است.  اثر یادشده از نظر خلاقیت و نوآوری و هم از جهت استقبال مردمی و مخاطب فراوانی که داشت و دارد٬ بارها توسط منابع مختلف چاپ و نشر گردید. و آن اثر به تصویر کشیدن جهره ی مبارک شهید مزاری بود که در آن از سروده های حماسی جناب آقای حسین حسن زاده در اوج دوران مقاومت استفاده کردم. آن کار بیاد ماندنی و خاطره انگیز درست در وقتی بود که مزاری بزرگ زنده بود و خود ایشان هم آن را دیده بود.

سلطان علی احمدی باغچاری

سلطان علی احمدی (۱۳۰۷ تا ۱۳۹۰ش)، ارباب و متنفذ منطقه ای
سلطان علی احمدی باغچاری، فرزند احمد علی در سال ۱۳۰۸ ش / ۱۹۲۹م، در دره‌ای اسپی قول از توابع قریه محمد بیگ باغچار، به دنیا آمد. سلطان علی از طایفه دایچوپان است و با یازده پشت به صحبت خان از نبیره های امیر چوپان می‌رسد. پدرش احمد علی، فرزند علی ظفر، فرزند محمد ظفر، فرزند محمد بیگ، فرزند عوض على، فرزند خوش محمد، فرزند دوست محمد، فرزند غلام هوقی، فرزند علی بیگ، نبیره صحبت خان است. علی بیگ دو فرزند به نام های غلام هوقی و اسفندیار داشت. قریه ای و طایفه ای به نام اسفندیار در باغچار وجود دارد. (احمدی باغچاری خاطرات).
سلطان علی در هشت سالگی به مکتب خانه رفت و از سید رجب علی معروف به آقای کلان دیوان حافظ و دیگر کتاب های فارسی را آموخت. او در این دوره به زراعت مشغول بود. احمدی باغچاری در سال ۱۳۲۶ ش برای عسکری به زلمی کوت هرات رفت و در سال ۱۳۲۸ ش ازدواج کرد. او سه پسر و دو دختر داشت و از بین آنها محمد امین صادقی ارزگانی در رشته فلسفه و عرفان تألیفاتی دارد (همان)
باغچار در بین دای چوپان و ارزگان قرار دارد. بعد از جنگ دوره عبد الرحمان خان بخشهایی از ارزگان به امر دولت به پشتونها داده شد. اغلب ساکنان باغچار به خاطر احاطه شدن در بین پشتون ها از آنجا خارج شدند. ولی بعضى طوایف علی رغم مشکلات ماندگار شدند، از جمله طایفه غلام هوقی پشتون ها باغچار را بدون مجوز دولت وقت تصاحب کردند. زمین های پدری سلطان علی هم به تصرف پشتونها درآمد و آنان از آن زمان مجبور شدند به صورت دهقانی روی زمینهای پدری کار کنند و یک سوم محصول برای خودشان و دو سوم به پشتون اجاره بدهند (همان)
احمدی باغچاری در سال ۱۳۳۶ ش به خاطر با سواد بودن به سفارش موی سفیدان عهده دار اربابی قریه باغچار شد و تا سال ۱۳۵۲ ش این وظیفه را داشت (همان)
احمدی در سال ۱۳۳۷ ش با اشتراک یوسف علی (برادرش و قدم علی و علی رحیم در دشت رستم از توابع ارزگان خاص زمین خرید که سهم دو برادر هشت جریب در حدود ۳٫۲۳ هکتار بود. البته در این منطقه همچنان پشتون ها مانع می شدند که هزاره ها زمین بخرند. به همین علت آن ها این زمین ها را محرمانه با ابراء خط با عوض خریدند. در این مکان چهار قلعه ساختند و درخت بادام و غیره غرس کردند. بار دیگر سلطان علی و برادرش در سال ۱۳۳۹ ش برای خود و تعدادی از مردم باغچار و ارزگان ۴۰ جریب در حدود ۱۶ هکتار در قَوْلَغُو (گرلفو) از دولت خریدند (همان).
احمدی از طرف هزاره های باغچار برای دوره دوازدهم مجلس شورای ملی در سال ۱۳۴۴ ش کاندیدا شد. ولی از آن روی که او پس از وکالت ممکن بود در پی اعاده دعوای زمین ها برآید با فشار پشتونها و توصیه هزاره هایی که نگران نزاع و جنگ در منطقه بودند، ناچار شد استعفا دهد (همان). احمدی باغچاری در سال ۱۳۴۵ ش در جریان عریضه و درخواست پروژه جوی شش پر با میر احمد میرزایی همکاری داشت صادقی ارزگانی، ۱۳۹۶، به نقل از رحمت الله ضیائی).
احمدی باغچاری در دوران مسئولیت سیاسی و اجتماعی خود چندین بار برای پس گرفتن زمینهای باغچار از پشتون ها تلاش کرد و در آخرین نوبت همراه با محمد مظفری و ارباب غلام حیدر به کابل سفر کرد ولی به دلیل نفوذ و قدرت پشتون ها تلاشها بی نتیجه ماند صادقی ارزگانی (۱۳۹۶) احمدی در منطقه باغچار فرد با نفوذی بود به طوری که در سال ۱۳۵۲ ش که یکی از دختران پشتون خواهان ازدواج با یک هزاره شد پشتونها به کمک حکومت وقت، تهدید و فشار بسیاری برای ممانعت از این ازدواج بر مردم هزاره باغچار اعمال کردند ولی احمدی توانست خطر را از سر مردم منطقه برطرف کند و آن دو جوان را از خطر تهدید به قتل پشتون ها نجات دهد صادقی ارزگانی ۱۳۹۶ به نقل از محمد هاشم احمدی.
حکومت جمهوری دموکراتیک افغانستان در سال ۱۳۵۷ ش / ۱۹۷۸ م ارباب ها و ملاها را در ارزگان همانند دیگر نقاط کشور تحت تعقیب قرار داد. طبق اسناد و اعترافات افراد مرتبط با حکومت قرار بود احمدی باغچاری و محمد مظفری دستگیر شوند و مظفری دستگیر شد. او چند ماه در کوه های باغچار متواری بود و مخفیانه زندگی کرد. بعد از سقوط حکومت جمهوری دموکراتیک افغانستان در ارزگان احمدی باغچاری عضو اداره سیاسی کمیته مشترک مجاهدین» شد و برای تأمین اسلحه و احتیاجات نظامی با خارج از منطقه و کشور در ارتباط شد. او برای وارد کردن اسلحه، دارو و محصولات فرهنگی از ایران با اسحاق نقوی مسئول سازمان رجا در ارزگان همکاری داشت صادقی ارزگانی، ۱۳۹۶، به نقل از رحمت الله ضیائی پشتونها در سال ۱۳۵۸ ش به هزاره های دای چوپان حمله کردند و اموال آنها را غارت کردند. احمدی باغچاری و سید نعمت الله و ارباب غلام حیدر برای پس گرفتن اموال مردم وارد منطقه دای چوپان شدند و اموال غارت شده را از پشتون ها پس گرفتند و به صاحبانشان بازگرداندند (صادقی ارزگانی، ۱۳۹۶، به نقل از غلام رسول محسنی او همراه با ارباب غلام حیدر برای خرید زمین برای مردم باغچار در جوی بغرا در لشکرگاه (هلمند) اقدام کرد و در این زمینه تلاش فراوانی کرد، ولی خانهای پشتون از برنامه او مطلع شدند و مأموران ثبت خرید زمین در آن منطقه را از ثبت نام مردم با غچار منصرف کردند (صادقی ارزگانی (۱۳۹۶).
احمدی تا سال ۱۳۶۳ ش در باغچار سکونت داشت و در این سال به ایران مهاجرت کرد و در شهر اصفهان منطقه زینبیه ساکن شد احمدی باغچاری خاطرات او به عنوان ارباب در منطقه باغچار نقش زیادی در حل منازعات منطقه و حفظ سیاست همجواری بین هزاره و پشتون داشت. او با کمک طلاب علوم دینی و حمایت های مردم برای ترویج اندیشه های آیت الله خمینی در باغچار تلاش میکرد در این زمینه با علمای باغچار همانند سید عبدالله، ملا محمد اسحاق و محمد نظر آخوند و سید اسحاق نقوی ، وکیل آیت الله خمینی همکاری داشت (همان). او هم چنین در تأسیس مکتب تحت نظارت سید رجب علی نقش مؤثر داشت و با اسحاق نقوی در ساخت مسجد کهنه بازار و حسینیه همکاری کرد و آنان علی رغم مخالفت پشتون ها توانستند این مراکز را بنیان نهند (همان) در تأسیس مدرسه علوم دینی امام جعفر صادق در مرکز ارزگان با اسحاق نقوی همکاری مالی تبلیغی اجتماعی و سیاسی داشت و اولین مشاور و معتمد نقوی در ساختن مدرسه و تأمین هزینه های آن بود.
با کوچ رفتن نقوی به قندهار محمد مظفری متصدی مدرسه شد و این دوره اوج فعالیت های مدرسه بود. حکومت وقت و پشتونها حساسیت بسیاری نسبت به مدرسه داشتند احمدی باغچاری با نفوذ سیاسی خود و با همکاری محمد مظفری در تداوم فعالیت های مدرسه نقش داشت. آنان هم چنین اولین مسجد و حسینیه باغچار را در خوش میر پایه گذاری کردند. احمدی باغچاری در سال ۱۳۹۰ ش / ۲۰۱۱ م در شهر اصفهان درگذشت و او را در قبرستان باغ رضوان این شهر دفن کردند (صادقی ارزگانی (۱۳۹۶) منابع: احمدی باغچاری، سلطان علی «خاطرات الحاج سلطان علی احمدی باغچاری؛ تاریخی، اجتماعی اخلاقی، سیاسی و دل نوشته‌های منظوم، چاپ نشده، صادقی ارزگانی، محمد امین(۱۳۹۶)، مصاحبه حضوری ابوطالب مظفری با محمد امین صادقی ارزگانی، اصفهان ۳۰ قوس ۱۳۹۶. 

منبع: دانشنامه هزاره، ج1، ص۳۳۳-۳۳۶/ پروین ولی زاده